در یکی از مناظره های انتخاباتی؛ یکی از نامزدهای ریاست جمهوری به نکته جالبی اشاره کرد که بسیار جای تأمل دارد ایشان گفتند: «در کشور ما یا برای هر امری چند متولی وجود دارد که به صورت موازی کار می کنند یا در اموری هیچکس مسئول نیست» حالا ما به اینکه کاری چند صاحب دارد اصلا دخالت نمی کنیم ولی از آن کارها که هیچ مسئولی ندارد و بعضی ها از این خلأ استفاده کرده بر اسب مراد می تازند شرکت هایی هستند که در قالب تجاری تأسیس شدند ولی چون مؤسسات خیریه و انجمن ها جلب مشارکت می کنند نه برای جامعه معلولان بلکه برای جیب خود.
در گفتگویی که با یکی از مسئولان امر داشتیم ایشان فرمودند که این شرکت ها چون از سازمان خاصی مجوز ندارند نمی شود از جنبه نظارتی ورود کرد متأسفانه این گفته نتیجه ای تلخ دارد و یعنی که صاحبان این شرکت ها به هر شکل که می خواهند رفتار کنند و هیچ سازمان ناظری وجود ندارد این شرکت ها که در خلأ قانون فرصت عرضه اندام یافته اند رفته رفته به سرمایه های اجتماعی که همان مردم مهربان کشور ما هستند آسیب رسانده و اذهان افراد پاک سرشت نیکوکار را نسبت به کار خیر مشوش می سازند زیرا که در طول زمان ماهیت واقعی این شرکت های سودجو مشخص خواهد شد.، شاید مسئولان فرصت رسیدگی به این گونه مسائل را ندارند ولی نکاتی را بیان می نماییم شاید در نگرش خواننده عزیز که دستی در کار خیر دارد تأثیر بگذارد
نخست این که در واریز وجه به حساب اشخاص حقیقی دقت کنیم هرگز به حساب شخصی افراد پولی واریز نشود مگر با شناخت قبلی یا این که از واسطه کار خیر مطمئن باشیم
نکته دوم هرگز به حساب شرکت ها که به نام معلولان اعانه جمع می نمایند پرداخت نداشته باشیم زیرا که این شرکت ها اصولا باید به اعمال تجاری مشغول باشند و جلب مشارکت از مردمی از فرصت هایی است که مراجع قانونی صادر کننده مجوز در اختیار نهادهای اجتماعی قرار داده اند
نکته در مساعدت به انجمن ها و مؤسسات خیریه حتما از پروانه تأسیس تاریخ تمدید پروانه تأسیس این مجموعه ها مطلع شوید حتما دقت کنید شماره حساب به نام انجمن یا مؤسسه خیریه باشد از مدیران مؤسسه بخواهید در خصوص جامعه هدف ارائه گزارش داشته باشند در صورت امکان حتما حضورا با افراد ذی سمت صحبت کنید یادتان باشد حق شماست که درباره محل مصرف کمک های نقدی یا غیر نقدی خویش به نهادهای اجتماعی سؤال کنید بدون تردید نهادهای اجتماعی می توانند در رفع نابرابری ها و کمک به التیام زخم های اجتماع نقش مؤثری داشته باشند و حتما بازوان قدرتمندی هستند برای نهادهای حمایتی به شرط آنکه صیانت از اعتماد جامعه را در نظر داشته باشند و شفافیت در گزارش های مالی را فراموش نکنند
