چرا نابینایان از کمک کردن دیگران ناراحت می شوند؟

چرا نابینایان از کمک کردن دیگران ناراحت می شوند؟
ابتدا باید از این داستان آغاز کنم که در محله ما کاسب با صفایی است که با هم رفیق شدیم؛ در شروع آشنایی مش قاسم وقتی می خواست راهنماییم کند، می گفت علی برو و خیابان خلوته؛ راستش من حرفش اعتماد نمی کردم، می ایستادم و با شخصی دیگر از خیابان رد می شدم و چند باری به من اعتراض کرد که چرا گوش نمی دهم و عبور نمی کنم واقعیت اینست که این نوع  کمک کردن  هیچ حس اعتمادی در من ایجاد نمی کرد. خلاصه با کارهای فرهنگی که بر روی ذهن مش قاسم عزیز انجام دادم، حالا او می داند که برای کمک کردن به من باید در کنار من قرار بگیرد و دست در دست از خیابان بگذریم شاید افراد که مشکل بینایی ندارند با خواندن این مطلب بگویند خوب فرد بینا وقتی تسلط دید بر محیط دارد نباید در راهنمایی او شک کرد و این توقف بیهوده است ولی اگر بخواهیم به کسی کمک کنیم اول باید اعتماد وی  را جلب کنیم تا با برخورد احتمالا تندی رو به رو نشویم در کنار فرد نابینا بایستیم در حالی که یک گام جلوتر هستیم نه چند متر و اگر راهنما قامت بلندی دارد؛ باید اجازه دهد که فرد نابینا بازوی او را گرفته و با هم طی طریق نمایند در نظر داشته باشید عقب تر حرکت نکنید در اینجا به یاد ماجرایی افتادم که گفتنش خالی از لطف نیست روزی آقای میانسالی می خواست مرا راهنمایی کند و خیلی هم بنده خدا التماس دعا داشت من هم قول دادم که برایش حسابی به درگاه خدا دعا کنم و عجالتاً آرزوی عاقبت به خیری کردم و راهی شدیم قدم اول گفتم شما دست من را بگیر و من پشت سر شما با یک قدم فاصله هستم در ضمن اگر چاهی چاله ای پستی یا بلندی بود اطلاع بده هنوز زیاد نرفته بودیم که از یک جای بلند به زیر افتادم و نالان خواستم که آقا مواظب باش لااقل این قدر تند نرو خلاصه ببخشیدی گفت و ادامه دادیم که این دفعه پای من در گودال فرو رفت من با عصبانیت گفتم که فعلا ثواب را بی خیال شود و من همین طور هم برایش دعا می کنم. قبول نکرد من نیز به احترام سن و سال چیزی نگفتم که دفعه سوم به تیر برق خوردم، دیگر این بار از او با تندی خواستم که از کمک به من صرفه نظر کند و او هم گفت که دیگر به نابینا کمک نخواهد کرد و من خوشحال شدم که کس دیگری جای من نخواهد بود. خواننده عزیز که قصد کمک به فرد نابینایی را دارید اول بپرسید آیا نیاز به همراهی دارد یا نه و در ثانی اصلا به کجا می خواهد برود شاید اصلا قصد عبور از خیابان ندارد از گرفتن انتهای عصا جداً خودداری کنید که بسیار خطر آفرین برای نابینا است و ثواب شما کباب خواهد شد. از گرفتن آرنج اجتناب کنید زیرا نه تنها احساس اعتماد ایجاد نمی کند بلکه باعث عذاب روحی و جسمی فرد می شود در ضمن وقتی می خواهید به فرد نابینا نشانی جایی را بدهید از کلمه این طرف یا آن طرف یا استفاده نکنید دست او را بگیرید و در مسیر قرار دهید رعایت این نکات ساده موجب اطمینان شخص نابینا گردیده و حتما این گونه کمک کردن باعث می شود شما هم حس خوشایندی از یاری رساندن به یک شهروند دارای معلولیت داشته باشید.