اختلال بینایی | دیدگاه جامعه

نابينايان و كم بينايان | اختلال بینایی

اختلال یک یا چند عضو حسی یا وجود نقص، اختلال حسی  خوانده می شود . این افراد دچار اختلال بینایی بدون کمک های پزشکی، اجتماعی، تربیتی و آموزشی مخصوص، قادر به سازگاری مطلوب اجتماعی نیستند.

شبکه بینایی

اختلال بینایی یک واژه ی  کلی و نشانگر یک ناتوانی در دیدن است و می تواند از نظر پزشکی خفیف و قابل اصلاح باشد . مانند نزدیک بینی، دوربینی و یا شدید و غیر قابل اصلاح مانند کوری یا اختلال شدید بینایی باشد.

اختلال بینایی فرد ممکن است مانند آب مروارید مادرزادی، سیفلیس مادرزادی، سرخجه مادر در دوران بارداری یا اکتسابی . مانند تراخم،  کنده شدن شبکیه، اتروفی عصب بینایی، زخم های قرنیه، فقدان ویتامین آ، تصادف و ضربه و …. باشد

تعریف اختلال بینایی

یک سوم از الیاف شبکه ارتباط حسی انسان را شبکه بینایی تشکیل می دهد . و چنین وضعی در هیچ یک از حواس دیگر مشاهده نمی شود. لذا باید انسان را یک موجود بصری توصیف کرد . تا سمعی و به همین علت اختلال بینایی بیش از هر معلولیت دیگر ناتوانی در انسان ایجاد می کند.

نابینا کسی است که درد و بینایی او علی رغم برخورداری از امکانات چشم پزشکی مانند عینک و … در یک چشم یا هر دو چشم،۲۰/۲0۰ یا کمتر باشد. به عبارت دیگر آن چه را که با چشم عادی می توان در ۲۰۰ قدمی دید با تعریف فوق فرد نابینا قادر باشد در ۲۰ قدمی یا نزدیک تر ببیند.

در واقع بسیاری از دانش آموزانی که به علت اختلال بینایی قادر به استفاده از کتب معمولی مدارس نیستند. و از نظر آموزشی نابینا محسوب می گردند تا حدودی از قدرت بینایی برخوردارند.

گروهی از افرادی که دارای نقص بینایی هستند اما میزان دید آن ها از ۲۰۰/۲۰ بیشتر و از ۷۰/۲۰ کمتر است جزو افراد نیمه بینا محسوب می شوند. البته برای افراد نیمه بینا توانایی های مختلف از نظر حداکثر بهره مندی از بینایی و برای افراد دارای اختلال بینایی. در زمینه ی بهره مندی از برنامه های آموزشی , روش ها وسایل خاصی از قبیل چاپ وکتب, با خط درشت و خط بریل و … اقدام میشود. به عبارت دیگر از نظر آموزش کودک دانش آموزی نابینا و یا نیمه بینا محسوب می گردد که قادر به استفاده از کتب و برنامه های عادی آموزش و پرورش نبوده .و لازم است برای  آنان روش ها و وسایل ویژه ای تدارک دید.

معمولا معلم در کلاس های مخصوص دانش آموزان دچار اختلال بینایی

با ۳ گروه مختلف از دانش آموزان مواجه است:

اختلال وعلل نقیصه بینایی

به طور کلی عمده ترین مشکلات حس بینایی برای افرادی که دچار اختلال بینایی هستند. در نتیجه نارسایی ها و اشتباهات انکسار نور می باشد.

نزدیک بینی، دوربینی و تاربینی از جمله خطاهای انکسار نور بوده و می توانند عوامل مهمی در ایجاد نقیصه بینایی باشند. البته این قبیل اختلال های بینایی معمولا توسط عینک های مختلف قابل اصلاح و جبران است.

در کنار اختلال های مذکور از جمله عوامل مهم دیگر که در ایجاد نقص بینایی موثرند. عبارتند از :تراخم، آب سیاه، آب مروارید , بیماری قند عوامل نابینای یا ارثی یا اکتسابی مثل تراخم ..اختلال بینایی می تواند به علت جراحات، تصادفات مغزی و مسمومیت الکلی و بیماری های عصبی .دیگر مثل مننژیت، تومورهای مغزی و فقدان ویتامین  آ  و ده ها عارضه دیگر باشد.

مسائل و ویژگی های خاص کودکان و دانش آموزان با اختلال بینایی

مهم ترین مساله و مشکل افراد کم بینا چگونگی سازگاری آنان است. یعنی کسانی که نابینا به دنیا آمده اند یا در دوره ای از زندگی و بینایی خود را از دست داده اند باید این واقعیت را بپذیرند. و سعی در انطباق و سازگاری با محیط و اجتماع نمایند.فردی که بینایی خود را به عللی از دست می دهد تا  اندازه ای توانایی ها، علایق و مشاغلش تغییر می کند و باعث اختلال در روزمرگی فرد می شود.

لذا می بایست با توجه به شرایط فعلی اش به تدریج خود را سازگار و آماده نماید.اختلال بینایی لزوما خود به خود همراه با ناسازگاری عاطفی و اجتماعی نمی باشد. در واقع تا حدودی این رفتار و عکس العمل های خانواده و اجتماع است که  چگونگی قدرت سازگاری و انطباق افراد دچار اختلال بینایی, و معلولین را مشخص می نماید.

نقص عضو