برای بسیاری از ما، بینایی مهمترین حسی است که داریم. این به ما امکان می دهد در جهان حرکت کنیم، با دیگران ارتباط برقرار کنیم و زیبایی های دنیای اطراف خود را تجربه کنیم. اما چه اتفاقی می‌افتد وقتی این حس را از دست می‌دهیم، یا زمانی که این حس به حدی کاهش می‌یابد که درک ما از جهان به شدت تغییر می‌کند؟ برای کسانی که نابینا یا کم بینا هستند، این واقعیتی است که هر روز با آن روبرو می شوند.
زندگی با از دست دادن بینایی می تواند چالش برانگیز باشد، اما همچنین می تواند سفری برای رشد و کشف خود باشد. در این مطلب به بررسی دنیای نابینایی و کم بینایی، از علل و انواع از دست دادن بینایی گرفته تا چالش ها و پیروزی های کسانی که با آن زندگی می کنند، خواهیم پرداخت.
درک از دست دادن بینایی
از دست دادن بینایی می تواند اشکال مختلفی داشته باشد، از تاری خفیف تا کوری کامل. این می تواند توسط عوامل مختلفی از جمله بیماری، آسیب و شرایط ژنتیکی ایجاد شود. برخی از انواع از دست دادن بینایی موقتی و برخی دیگر دائمی هستند.
درک این نکته مهم است که از دست دادن بینایی روی هر فرد متفاوت است. برخی از افراد ممکن است دید خود را حفظ کنند اما در کنتراست، رنگ یا درک عمق مشکل دارند. برخی دیگر ممکن است اصلا بینایی نداشته باشند. علاوه بر این، از دست دادن بینایی می تواند در هر سنی، از تولد تا اواخر بزرگسالی رخ دهد.
پیمایش در چالش های از دست دادن بینایی
زندگی با از دست دادن بینایی می تواند چالش های زیادی را به همراه داشته باشد، از پیمایش در محیط های فیزیکی گرفته تا برقراری ارتباط با دیگران. برخی از رایج ترین چالش ها عبارتند از:
- تحرک: چالشی که افراد بعد از دست دادن بینایی دارند ممکن است در مسیریابی در محیط های ناآشنا یا شلوغ مشکل داشته باشند و ممکن است به کمک های حرکتی مانند عصا یا سگ های راهنما نیاز داشته باشند.
- ارتباط: ارتباط برای افرادی که اختلال بینایی دارند می تواند چالش برانگیز باشد، زیرا ممکن است نتوانند نشانه های غیرکلامی یا کمک های بصری مانند نمودارها یا تابلو های راهنما را ببینند. روش‌های ارتباطی جایگزین، مانند خط بریل یا توضیحات صوتی، ممکن است برایشان ضروری باشد.
- دسترسی: محیط های فیزیکی، مانند ساختمان ها یا حمل و نقل، ممکن است با توجه به نیازهای افراد کم بینا یا نابینا که در ذهن دارند، طراحی نشوند. اصلاحات دسترس‌پذیری، مانند علائم لمسی یا اعلان‌های شنیداری، می‌توانند به فراگیرتر کردن این محیط ها کمک کنند.
پیروزی ها و جشن ها
علیرغم چالش های ناشی از کاهش بینایی، بسیاری از افراد مبتلا به اختلالات بینایی زندگی کامل، فعال و رضایت بخشی دارند. از مشاغل موفق گرفته تا دستاوردهای شخصی، داستان‌های بی‌شماری از پیروزی و جشن در میان کسانی که بینایی دارند وجود دارد.
یکی از این داستان ها مربوط به اریک ویهن مایر است که اولین فرد نابینایی شد که در سال 2001 به قله اورست صعود کرد. دستاورد ویهن مایر نشان می دهد که با عزم، پشتکار و حمایت صحیح، افرادی که مشکلات بینایی دارند می توانند کارهای شگفت انگیزی را انجام دهند.
نتیجه:
نابینایی و کم بینایی شرایطی است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. برای کسانی که با این شرایط زندگی می کنند، دنیا می تواند مکانی بسیار متفاوت باشد. کارهای ساده ای که بسیاری از ما آنها را بدیهی می دانیم، مانند خواندن کتاب یا عبور از خیابان، می توانند به چالش های بزرگ تبدیل شوند.
زندگی با کاهش بینایی آسان نیست، اما مانعی برای داشتن یک زندگی غنی و معنادار نیست. با درک چالش‌ها و پیروزی‌های افراد دارای نقص بینایی، می‌توانیم جامعه‌ای فراگیرتر و دلسوزتر ایجاد کنیم که به تنوع اهمیت می‌دهد و قدرت بالقوه انسانی را به رسمیت می‌شناسد.
